نیکولاس سارکوزی
«بسیاری از فرانسوی‌ها مرا سارکوزی آمریکایی خطاب می‌کنند،این مساله باعث غرور من است، چرا که من مرد عمل هستم و آنچه را که می‌گویم عملی می‌کنم. من سعی دارم عمل گرا باشم، آری من بسیاری از ارزش‌های آمریکایی را می‌پذیرم»
این قسمتی از سخنان نیکولاس سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه است که در آوریل 2004 اظهار داشت.رئیس جمهور جدید فرانسه که در اولین ساعت پس از اعلام پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه نیز اعلام کرده بود: "ما به دوستی با آمریکا ادامه می دهیم و مقامهای کاخ سفید می توانند روی دوستی ما حساب کنند" متولد ۲۸ ژانویه ۱۹۵۵ در پاریس است. پدربزرگ وی یک اشراف زاده ی یهودی سرگردان و بی چیز بود که به پاریس مهاجرت کرد. خیابان خواب بود و با این حال بعد از 2 سال موفق شد یک شرکت تبلیغاتی تأسیس کند. پدرش یک ناشر مجارستانی و مادرش یک وکیل فرانسوی یهودی است. اما سارکوزی که اینک دارای فوق لیسانس حقوق خصوصی و دانشنامه علوم سیاسی از موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی پاریس است، موفقیت خود را نه به دلیل عضویت در کانون وکلای پاریس بلکه مدیون همراهی با شیراک می داند. ژاک شیراک، آن زمان شهردار پاریس بود.سارکوزی با وانمود کردن دلباختگی نسبت به دختر شیراک، از او خواستگاری کرد اما همین که پدرزن آینده و پدرخوانده ی سیاسی اش پست شهرداری نوئی را به او واگذار کرد، نامزدی اش با دختر شیراک را به هم زد!
نوئی محله اعیان نشین پاریس است و شهرداری این محله، سرآغاز آشنایی او با صاحبان صنایع، هنرپیشه های سرشناس و اشخاص متنفذ شد. اگرچه سارکوزی به بی اخلاقی نیز مشهور است. همچنانکه وقتی در عمارت شهرداری نوئی خطبه عقد یکی از همین سرشناسان را خواند، همان هنگام به زن او، سیسیلیا دل باخت و بعدها راز این رابطه مخفیانه برملا شد. سیسیلیا که 2 دختر داشت از شوهرش جدا شد و سارکوزی که دو پسر داشت از همسرش.وی فعالیت‌های سیاسی خود را از سال ۱۹۷۷ با تصدی پست مشاور شهردار شهر نویی‌سورنس فرانسه آغاز کرد و از آن پس به سرعت پله های ترقی را با پست‌هایی چون:شهردار، نمایندگی مجلس و وزارت طی نمود.
وزارت بودجه و دارایی اولین پست وی در کابینه فرانسه بود (۱۹۹۵-۱۹۹۳). وزارت ارتباطات، سخنگویی دولت و وزارت اقتصاد، دارایی و صنایع نیز از دیگر پست های اجرایی او در کابینه فرانسه به شمار می آیند. سرانجام نمایش اقتدار وی در وزارت کشور و مهار اغتشاشات معروف پاریس آخرین پله ورود او به الیزه به عنوان رئیس جمهور بود.اما بسیاری از صاحب نظران یکی از دلایل عمده و پنهان پیروزی سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه را حمایت لابی صهیونیسم از او می دانند چرا که همانگونه که الجزیره نیز تأکید کرد مادر،همسر و پدربزرگ وی همگی یهودی هستند.
ریچارد پرل نولیبرال با نفوذ یهودی می گوید: یک روز پس از انتخابات فرانسه در سالن صبحانه هتلی، تنی چند از صهیونیست های آمریکایی کنار من جای گرفتند. رئیس آن ها که ژاکت ورزشی پوشیده بود و کفش ورزشی به پا داشت، سرحال، تقریباً پیروزمندانه و با حالت شادمانی به شخص کناری اش گفت: «در فرانسه، یک یهودی!».
واقعا هم جالب توجه است که کشوری که سال ١٩٧٧ در یک همه پرسی تنها ٦5٪ ساکنان اش این گزاره را به زحمت قبول داشتند که یک فرانسوی یهودی تبار، فرانسوی ای، مانند هر فرانسوی دیگر است، حالا قرار است تحت رهبری فرزند یک یهودی سفاردیمی تسالونیکی قرار گیرد. از دیدگاه آنان اینک فرانسه تحت رهبری یک یهودی با پاسپورت فرانسوی قرار دارد. تحت رهبری مردی که حتی نباید به او (مانند آنجلا مرکل) یاد داد که پیش از این که به نام ملت فرانسه تصمیمی اتخاذ کند، اول نگاهی به اسرائیل و سپس به واشنگتن بیاندازد.رابطه او با یهودیان آنقدر خوب هست که برخی از یهودیان، فرانسه را برای زندگی به سرزمینهای اشغالی ترجیح می دهند.
روزنامه‌ی اسراییلی "یدیعوت‌آحرونوت" در این باره می نویسد: شمار مهاجران یهودی از فرانسه به اسراییل در سال جاری کمتر از میزان پیش بینی شده است. به گفته یک مسوول در آژانس بین‌المللی یهود، هیات پیگیری مهاجران یهودی در اسراییل بر این باور است که روابط خوبی که "نیکولا سارکوزی" رییس جمهوری فرانسه با یهودیان فرانسه در پیش گرفته،عامل این کاهش مهاجرت است. مساله حمایت وی از یهودیان به قدری جدی است که حتی برخی از رقیبان سارکوزی صریحا وی را "صهیونیست " توصیف کردند."ژان ماری لوپن "رهبر جبهه ملی فرانسه که رقیب سارکوزی درانتخابات اخیر ریاست جمهوری بود، ماه قبل به هنگام ارزیابی عملکرد یکصد روزه سارکوزی در مصاحبه ای او را یک صهیونیست طرفدار آمریکا خواند.
گفتنی است اگرچه در حال حاضر 700 هزار یهودی در فرانسه وجود دارد و نسبت آنها به مسلمانان که جمعیتی 6 میلیون نفری را تشکیل می دهند به مراتب کمتر است اما لابی صهیونیستی آنها بیشترین نفوذ را در فرانسه دارد و فراموش نکنیم که 700 هزار یهودی در یک کشور یعنی تسلط پیدا و پنهان بر مهمترین مجاری اقتصادی، فرهنگی و سیاسی آن کشور.
یهودیان فرانسه نسبت به سایر اقلیت ها از مؤسسات بیشتری برخوردارند و زمینه فعالیت این موسسات، از فرهنگ گرفته تا سیاست، اقتصاد، دین، حقوق و حتی فعالیت های دانشجویی را دربر می گیرد. آمار بدست آمده نشان می دهد که در شهر پاریس به تنهایی صد مؤسسه یهودی و صهیونیستی بزرگ وجود دارد که مهمترین آنها، "جنبش صهیونیستی در فرانسه" و "شورای فرهنگیان مدافع اسرائیل" می باشند.
سارکوزی اما در وزارت کشور فرانسه رویکرد چکشی را به خوبی آموخته است. وی که حتی حمایتش از یهودیان (و متقابلاً حمایت یهودیان از وی) در محافل رسانه ای غرب نیز آشکار است در اولین سخنرانی خود درباره سیاست خارجی فرانسه گفته بود: ما اشتباه می کنیم اگر امکان جنگ بین اسلام و غرب را دست کم بگیریم.
روزنامه تایمز چاپ لندن با اشاره به همین مطلب و در تحلیلی باعنوان "چرا فرانسه به جنگ با اسلام پرداخته است"، نوشت: بر خلاف شیراک که دارای اندیشه جهان چند قطبی بود، سارکوزی اعتقاد دارد که در زمان حاضر بزرگترین تهدید برای جهان، جنگ بین اسلام و غرب است. رییس جمهوری فرانسه که هوادار یهودیان است، فرانسه را نسبت به دیگر روسای جمهوری فرانسه در چند دهه گذشته به آمریکا نزدیکتر کرده و دارای رابطه گرم شخصی با رهبران یهودیان آمریکا و فرانسه است.
در ادامه این نوشته با اشاره به اولین سخنرانی سارکوزی درباره سیاست خارجی فرانسه آمده است: سارکوزی نگرانی خود را درباره جنگ اسلام و غرب در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک در روز دوشنبه هفته آینده بیان می کند. سارکوزی ضمن حمایت از اسراییل، در برابر حماس از دولت انتصابی فلسطین نیز پشتیبانی می کند.سارکوزی در تازه ترین بخش از ادعاهای خود به مانندم مقامات و رسانه های رژیم صهیونیستی که هیچگاه توجهی به گزارش های رسمی نهادهای بین المللی نظیر آژانس انرژی اتمی درخصوص فعالیت های هسته ای ایران نداشته و همواره از این فعالیت ها به تلاش برای دستیابی به بمب هسته ای و تهدیدی برای این رژیم یاد می کنند، همین جملات را تکرار کرد.وی شب گذشته در یک مصاحبه تلویزیونی، در حالیکه هنوز غبار واکنش های منفی به سخنان کوشنر وزیر خارجه اش، فروکش نکرده بود، مدعی شد ایران به دنبال دستیابی به سلاح هسته ای است تا با این ادعای غیرمستند، کلکسیون همراهی با صهیونیستها را تکمیل تر سازد.اگرچه کارشناسان معتقدند علیرغم نفوذ شدید یهودیان در فرانسه، بازهم این نفوذ قابل مقایسه با تاثیر یهودیان در آمریکا نیست، اما در نظر داشتن تاثیر و نفوذ موثر این اقلیت قدرتمند و سازمان یافته در لایه های زیرین تصمیم سازی دولت فرانسه نیز امری است که غالبا مورد غفلت قرار گرفته است.
